Jesień 1945. Bogdan Łanowiecki, zdemobilizowany oficer, odczuwający skutki ran odniesionych podczas wojny, chciałby wyjechać do siostry w Lubelskie, ale były dowódca proponuje mu osiedlenie się w nadmorskim miasteczku na Ziemiach Odzyskanych. Łanowiecki wyrusza więc do Pobojowiska, bowiem tak nazywa się miejscowość. Podwozi spotkanych po drodze przyszłych mieszkańców - młodego chłopca i dwie kobiety. Próbując rozpoznać sytuację odwiedza burmistrza Fedorkiewicza i poznaje jego kuzyna Olgierda. Potem w towarzystwie burmistrza objeżdża miasteczko, ogląda zaminowany jeszcze port, którym ma kierować. Otrzymuje też pokój u Niemki Mathilde von Paulitzky. Składa wizytę w szpitalu, gdzie codziennie będzie zgłaszał się na zastrzyki, cierpi bowiem na pourazową epilepsję.
