Ferment społeczny i niepodległościowy wywołany jesienią 1980 roku przez "Solidarność" stworzył możliwość dialogu między narodem a rządzącymi komunistami. Dialogu a nie siły. Jak zawsze, do "buntu i naporu" szybko dołączyli studenci. Chcieli autonomii polskich uczelni i własnej niezależnej reprezentacji, a także suwerenności, bez "kierowniczej roli partii". Gdy nie doczekali się spełnienia tych marzeń, na początku 1981 r. na studenci Uniwersytetu Łódzkiego ruszyli do I długiego strajku, zakończonego sukcesem, a kiedy w grudniu 1981 roku ogłoszono stan wojenny, ci sami studenci rzucili się do protestu w formie okupacyjnego strajku, zakończonego pacyfikacją. Film jest złożony zarówno z wypowiedzi bohaterów i świadków tamtych wydarzeń, archiwaliów, jak i sekwencji inscenizowanych.
